26 Απριλίου 2024

Ο χώρος της τέχνης, ο δικός σου χώρος!

468χ60 ROAS

Ο Θοδωρής Μαυρογιώργης απαντά στο… δεκάλογο του artistbook

Τον γνωρίσαμε ως τραγουδιστή και κιθαρίστα των Wedding Singers, τον αγαπήσαμε για την ειλικρίνεια του με το προσωπικό του single “Την Μέρα που σε γνώρισα”, θαυμάσαμε τις… “ερμηνευτικές του ικανότητες” στο RadioTrip του Χρήστου Παπαμιχάλη και μας απογείωσε με τον νέο του single “Σε σταθμούς και σε ηχεία” σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική Θέμη Καραμουρατίδη. Κάπως έτσι ήρθε η στιγμή να μας απαντήσει στο δεκάλογο του artistbook! Απολαύστε…

Ποιος είναι ο πιο κρυφός σου φόβος;
Να μην μπορέσω να δώσω όσα θέλω στους δικούς μου ανθρώπους, στα παιδιά μου και στην οικογένειά μου και να έχω αρνητική επιρροή στις ζωές των ανθρώπων γύρω μου.

Τι αγαπάς στην πόλη σου;
Νομίζω τους ανθρώπους της. Αυτούς που την ομορφαίνουν και παλεύουν για αυτήν. Άλλωστε η αντανάκλαση της πόλης μας είμαστε εμείς. Άλλοτε με τα κακά της και άλλοτε με τα καλά της, άρα και τα δικά μας.

Με τι θυμώνεις;
Με το φασισμό, την έλλειψη δικαιοσύνης και την ανθρωποφαγία. Με την κατάσταση που κανείς δεν μπαίνει στα παπούτσια του διπλανού του και βλέπει και κρίνει μόνο από τη δική του σκοπιά, χωρίς να γνωρίζει όλες τις παραμέτρους. Θυμώνω με την ανθρωπιστική κρίση πάρα πολύ που έχει βάλει βαθιά τις ρίζες της στην ελληνική κοινωνία. Που αντί να μας συσπειρώσει και να μας πεισμώσει, μας διχάζει περισσότερο και μας αλλοτριώνει.

Ποια συμβουλή κρατάς σαν φυλαχτό
Να προσπαθείς συνέχεια για αυτούς που αγαπάς και να κάνεις αυτό που αγαπάς.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;
Το Αιρετικό του Γιάννη Αγγελάκα και το Iron Sky του Paolo Nutini.

Έχεις ένα μαγικό ραβδί, τι το κάνεις;
Εξαφανίζω την έννοια της βίας, οποιασδήποτε μορφής, από το μυαλό των ανθρώπων και άρα και τα συναισθήματα που την προκαλούν ή την οδηγούν. Σα να μην υπήρξε ποτέ αυτή η λέξη, αυτή η έννοια.

Τι σε κάνει να νοιώθεις ξανά παιδί;
Κάθε φορά που παίζω με τους γιούς μου και όταν παίζουμε μουσική με τη μπάντα μου. Βλέπεις, και τα δυο περιέχουν το «παιχνίδι» μέσα, οπότε είναι ό,τι καλύτερο. Αν τύχει στο μέλλον, να παίξουμε μουσική με τους γιούς μου νομίζω πως θα έχει ολοκληρωθεί το παιδί μέσα μου.

Το αγαπημένο σου απόφθεγμα;
«Η μορφή του τέρατος είναι αποκρουστική. Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε…γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε.»

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σου έως τώρα;
Όταν δέχτηκε η γυναίκα μου να με παντρευτεί σε μια παραλία στα Κύθηρα και όταν γεννήθηκαν οι γιοί μου, χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι ταυτόσημες «στιγμές», για αυτό τις λογαριάζω στο κεφάλι μου ως μια.

Η τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο;
Φυσικά, για αυτό υπάρχει άλλωστε. Αυτός είναι ο αυτοσκοπός της, νομίζω. Η τέχνη πρέπει να θέτει τις ερωτήσεις θεωρώ. Να ψάχνει, να δημιουργεί, να αμφιβάλει, να υψώνει το ανάστημά της και να βοηθάει στην ενδοσκόπηση όσο περισσότερο μπορεί.

Ακούστε το τραγούδι εδώ: http://bit.ly/2JdVOf0

Δείτε επίσης

Δήλωση σχετικά με τη διακοπή της χθεσινής παράστασης του Χριστόφορου Ζαραλίκου από το Θέατρο “Τζένη Καρέζη”

Μετά το πρωτοφανές και αποτρόπαιο επεισόδιο εφόδου της Σάσα Σταμάτη μαζί με άλλα πέντε άτομα στη σκηνή του θεάτρου «Καρέζη» και της παράστασης του Χριστόφορου Ζαραλίκου το θέατρο προχώρησε στην παρακάτω δήλωση. Το θέατρο «Τζένη Καρέζη»  με την πολυετή και συνεχή παρουσία του στην καλλιτεχνική ζωή του τόπου, έχει αποδείξει ότι στηρίζει απόλυτα τους συνεργάτες […]

Φωτορεπορτάζ: Ξανά 1999 στην Τεχνόπολη

2019-1999 είκοσι χρόνια πίσω. Μια χρονιά που μας σημάδεψε. Μια χρονιά που σημάδεψε και εμένα προσωπικά με τον καταστροφικό σεισμό τους Σεπτέμβρη. Και τελικά αυτός ο σεισμός κατάφερε να αφήσει μια πικρή γεύση για τη χρονιά εκείνη. Η μνήμη όμως ανακαλείται από εικόνες, μυρωδιές, μουσικές.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μετάβαση στο περιεχόμενο